
میزان مصرف آب بشر در طول تاریخ تغییرات چشمگیری داشته است. در قرن نوزدهم آب آخرین راهحل رفع تشنگی بود. امروزه عکس این موضوع صادق است، و بسیاری معتقدند نوشیدن مقادیر زیادی آب در روز برای سلامتی ضروری است.
این باور جدید ناشی از قانون معروف اما بدون پشتوانه علمی 88 x است که توصیه میکند هر روز هشت لیوان 240 میلیلیتری، معادل تقریباً دو لیتر آب بنوشید. تحقیقات علمی نشان میدهند این توصیه برای اکثر افراد بیش از حد است.
در واقع، مصرف روزانه 1.5 تا 1.8 لیتر برای هیدراته بودن کافی است، و نیازهای هر فرد تحت تأثیر عواملی مانند سطح فعالیت، محیط و سن قرار میگیرد. به عنوان مثال، ورزشکاران، زنان باردار و کسانی که در آب و هوای گرم زندگی میکنند، ممکن است به آب بیشتری نیاز داشته باشند.
نوشیدن آب برای عملکردهایی مانند تنظیم دما، انتقال مواد مغذی، و روانسازی مفاصل حیاتی است. کمآبی خفیف، یعنی هنگامی که بدن 1-2 درصد آب خود را از دست میدهد، میتواند بر خلقوخو، انرژی و عملکرد مغز تأثیر بگذارد.
با این حال، مصرف بیش از حد آب میتواند به هیدراتاسیون بیش از حد یا «هیپوناترمی» منجر شود. این وضعیت خطرناکی است که ناشی از رقیق شدن سطح سدیم خون است. این خطر در رویدادهای استقامتی افزایش مییابد، که طی آنها ورزشکاران ممکن است به دلیل ترس از کمآبی بیش از حد آب مصرف کنند.
سایر نوشیدنیها از جمله چای، قهوه و حتی برخی نوشیدنیهای الکلی، علیرغم تأثیرات دیورتیک ملایم، به هیدراتاسیون کمک میکنند. مطالعات همچنین نشان میدهند که غذاهای غنی از آب، مانند میوهها و سوپها، میتوانند به هیدراتاسیون و حتی مدیریت وزن کمک کنند.
در نهایت، نیازهای هیدراتاسیون برای همه یکسان نیست. کارشناسان توصیه میکنند که به جای پیروی از دستورالعملهای دلخواه، به نشانههای تشنگی بدن توجه کنید. در حالی که هیدراتاسیون بیش از حد میتواند مضر باشد، هیدراته بودن مناسب (متناسب با شرایط هر فرد) برای سلامت کلی خوب است، بهویژه در افراد مسن که مکانیسمهای تشنگیشان ممکن است با افزایش سن تغییر یابد.