مصرف انرژی در صنعت ساختمان یک‌سوم انرژی مصرفی کل کشور را به خود اختصاص می‌دهد. در دهه‌‌‌های اخیر بحث اصلاح الگوی مصرف و کاهش هدر رفت انرژی در سطح کشور به عنوان یک مساله بسیار مهم شناخته شده است و ابعاد این قضیه به قدری بزرگ است که به عنوان مثال، اگر در فصول سرد سال بتوان از هدررفت یک درجه سانتی‌گراد دمای محیط جلوگیری کرد، به عبارتی به مقدار ۶درصد، در میزان گاز مصرفی صرفه‌جویی شده است.
طبق گزارش مرکز تحقیقات ساختمان، حدود ۷۹ درصد از هدر رفت انرژی به خصوص انرژی الکتریکی، در سازه‌های ساختمانی، تجاری و اداری اتفاق می‌افتد که مواردی هم‌چون عدم اجرای قوانین و مقررات مربوط به ساختمان‌های سبز، عدم تمکن مالی برای جایگزینی تجهیزات بهینه‌ساز انرژی به جای ابزارها و وسایل سنتی، استفاده از مصالح غیر استاندارد و … از جمله مهم‌ترین دلایل ناکامی در حوزه بهینهسازی مصرف انرژی در ساختمان‌ها هستند.
در مطالعه‌‌‌ای که برخی از محققان به صورت موردی در شهر تهران انجام داده‌‌‌اند، نتایج نشان می‌دهد که به‌کارگیری محصولات و روش‌های علمی و نوین در راستای کاهش مصرف انرژی به میزان ۴۴درصد افزایش بهره‌وری را به همراه داشته است.
عوامل مختلفی نظیر چارچوب‌‌‌های نامناسب در و پنجره، کف نامناسب، دیوارهای نازک که سبب انتقال گرما و سرما از آنها می‌شود، سیستم‌های گرمایشی ناکارآمد، عدم رعایت مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان و…، سبب تشدید هدر رفت انرژی در ساختمان‌ها می‌شود. لذا استفاده از عایق‌کاری ساختمان‌ها یکی از راهکارهای مرسوم در حوزه ساخت مسکن است.
تحقیقات نشان می‌دهد که استفاده از پشم سنگ و پشم شیشه در بهترین حالت، حداکثر تا۵۰درصد از هدررفت انرژی در ساختمان‌ها جلوگیری میکند.
این در حالی است که با بهره‌‌‌گیری از محصولات نوین به ویژه به‌کارگیری پنجره‌‌‌های دوجداره، مصرف انرژی در ساختمان‌ها کاهش چشمگیری می‌‌‌یابد. به عنوان مثال عایق‌‌‌های الاستومری بسته به شرایط و ویژگی‌‌‌های مختلف می‌تواند با بازدهی بین ۷۰ تا ۹۵درصد در بهینهسازی مصرف انرژی، عملکرد مناسبی داشته باشد.
