بر اساس گزارش آینده مشاغل مجمع جهانی اقتصاد، پیش‌بینی می‌شود برخی مشاغل اصلی تا سال ۲۰۳۰ رشد بازار کار را تجربه کنند. انتظار می‌رود مشاغلی مانند کارگران مزرعه، رانندگان تحویل کالا و کارگران ساختمانی افزایش قابل‌توجهی داشته باشند. این روند با رشد قابل‌توجهی که در مراقبت‌های بهداشتی و آموزش پیش‌بینی می‌شود، در درجه اول پرستاری تخصصی و آموزگاری در دبیرستان به بخش‌های اساسی گسترش می‌یابد.
مشاغلی در حوزه هوش مصنوعی، روباتیک و سیستم‌های انرژی نیز تقاضای بالایی خواهد داشت. متخصصان کلان داده، مهندسان فین‌تک، متخصصان هوش مصنوعی و یادگیری ماشین و توسعه‌دهندگان نرم‌افزار و اپلیکیشن‌ها ازنظر درصدی ازجمله مشاغلی هستند که سریع‌ترین رشد را دارند.
تغییر جهانی به سمت پایداری نیز بر روند بازار کار تأثیر می‌گذارد. مشاغل در حوزه انتقال سبز و انرژی با موقعیت‌هایی مانند متخصصان خودروهای خودران و الکتریکی، مهندسان محیط‌زیست و مهندسان انرژی‌های تجدید پذیر هم برجسته‌تر خواهند شد و در میان مشاغلی خواهند بود که سریع‌ترین رشد را دارند.
این تغییر شکل چشم‌انداز اشتغال جهانی موجب ایجاد ۱۷۰ میلیون شغل جدید و متعاقب آن جابه‌جایی ۹۲ میلیون موقعیت شغلی موجود می‌شود که منجر به سود خالص ۷۸ میلیون شغل در سراسر جهان خواهد شد.
تحقیقات مجمع جهانی اقتصاد نشان می‌دهد که این تغییرات گسترده ناشی از پیشرفت‌های سریع فناوری، الگوهای جمعیتی در حال تحول، تشدید تنش‌های ژئواکونومیک و فشارهای اقتصادی فزاینده هستند. این نیروها مجموعاً صنایع و حرفه‌ها را در مقیاس جهانی دستخوش تحول می‌کنند.
بزرگ‌ترین چالش برای گسترش کسب‌وکار، تفاوت فزاینده بین مهارت‌های موجود و موردنیاز خواهد بود، زیرا تقریباً ۴۰ درصد از شایستگی‌های موردنیاز در محل کار تغییر خواهد کرد. این عدم تطابق مهارت‌ها در حال حاضر یک نگرانی مبرم است و تقریباً دوسوم از کارفرمایان، برابر ۶۳ درصد، آن را به‌عنوان مانع اصلی رشد ذکر می‌کنند. از آنجایی که بازار کار به‌سرعت در حال تغییر است، این شکاف می‌تواند یک تنگنای شدید ایجاد کند. درحالی‌که انتظار می‌رود مهارت‌های فناوری در هوش مصنوعی، داده‌های بزرگ و امنیت سایبری شاهد افزایش تقاضا باشد، توانایی‌های انسان‌محور مانند تفکر خلاق، انعطاف‌پذیری و سازگاری، ضروری باقی خواهند ماند. رشد حرفه‌ای به ترکیبی از این مهارت‌های فنی و نرم بستگی دارد.
بنا به اعلام مجمع جهانی اقتصاد، افزایش هزینه‌های زندگی به‌عنوان یک کاتالیزور برای تغییر در بازار کار ظاهرشده است، به‌طوری‌که نیمی از کارفرمایان پیش‌بینی می‌کنند که این موضوع، مدل‌های کسب‌وکار آن‌ها را متحول کند. با وجود کاهش اخیر تورم جهانی، پیش‌بینی می‌شود که فشارهای مداوم قیمت‌ها همراه با رشد اقتصادی کندتر، پیامدهای گسترده‌ای برای اشتغال داشته باشد
