آرژانتین، کشوری با پتانسیل‌‌‌های اقتصادی و چالشهای متعدد، اکنون گامی جسورانه برداشته است. به گزارش دنیای اقتصاد، این کشور با هدف جذب سرمایه‌گذاری خارجی و تقویت اقتصاد خود، اخیرا سیاست صنعتی جدیدی را تحت عنوان سامانه تشویق سرمایه‌گذاری بزرگ‌‌‌مقیاس(RIGI) معرفی کرده است. این طرح به سرمایه‌گذاری‌‌‌هایی که ارزش آنها بیش از ۲۰۰میلیون دلار باشد، مشوقهای مالیاتی، گمرکی و ارزی اختصاص می‌دهد. یکی از ویژگی‌‌‌های کلیدی این اقدام، تضمین ثبات برای یک دوره ۳۰ساله است که شامل مشوقهای مالیاتی، گمرکی، حقوقی و نظارتی می‌شود. گرچه هنوز برای ارزیابی دقیق تاثیر RIGI بر اقتصاد آرژانتین، بازار کار و توسعه پروژه‌‌‌های بزرگ زود است، اما این طرح مزایای قابل‌توجهی برای سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی واجد شرایط فراهم می‌کند. این مزایا شامل مشوقهای متعددی است که حتی به نفع شرکت‌هایی از کشورهایی مانند ایالات‌متحده که با آرژانتین پیمان مالیات مضاعف ندارند، عمل می‌کند.
آرژانتین با داشتن یکی از ذخایر بزرگ گاز غیرمتعارف در جهان و منابع معدنی قابل‌توجه که هنوز به طور کامل مورد بهره‌‌‌برداری قرار نگرفته‌‌‌اند، پتانسیل بالایی برای جذب سرمایه‌گذاری دارد سامانه تشویق سرمایه‌گذاری بزرگ‌‌‌مقیاس(RIGI) فرصت‌‌‌های سرمایه‌گذاری متعددی را در زمینه‌‌‌های نفت، گاز و معدن فراهم می‌کند. علاوه بر این، زیرساخت‌‌‌های لازم برای تولید در این بخش‌‌‌ها، از جمله جاده‌‌‌ها، خطوط لوله، بنادر و تولید برق و همچنین خدمات مرتبط با این صنایع نیز در قالب این طرح مورد توجه قرار گرفته‌‌‌اند. با این حال، یکی از نقاط ضعف RIGI این است که فعالیت‌‌‌های کسب‌وکار کشاورزی را که در آرژانتین فرصت‌‌‌های صادراتی قابل‌توجهی ایجاد می‌کنند، از این طرح مستثنی کرده است. 9ایالات‌متحده به‌عنوان یکی از شرکای تجاری مهم آرژانتین، مدت‌‌‌هاست بیشترین سهم سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی را در این کشور دارد و آمارها نشان می‌دهد که این کشور، ۱۹درصد از کل سرمایه‌گذاری‌‌‌های خارجی در آرژانتین را به خود اختصاص داده است. این سرمایه‌گذاری‌‌‌ها به طور خاص در صنایع نفت و گاز و معدن (۳۸درصد)، فعالیت‌‌‌های تولیدی (۲۰درصد) و خدمات فناوری و مخابرات (۱۰درصد) متمرکز شدهاند.
دولت آرژانتین با اجرای RIGI دو هدف اصلی را دنبال می‌کند: اول، بازیابی اعتماد سرمایه‌گذاران خارجی که در سال‌های اخیر به دلیل بی‌‌‌ثباتی اقتصادی و سیاسی کاهش یافته است؛ دوم، محافظت از پروژه‌‌‌های جدید در برابر تصمیمات سیاسی و اقتصادی متغیر که یکی از چالشهای اصلی سرمایه‌گذاری در آرژانتین بوده است. با این حال، باید توجه کرد که اجرای موفق RIGI و تبدیل اعلام سرمایه‌گذاری‌‌‌های جدید به واقعیت، زمان و تلاش قابل‌توجهی می‌‌‌طلبد. موفقیت این طرح به عوامل متعددی از جمله ثبات سیاسی، مدیریت اقتصادی کارآمد و همکاری بین بخش‌های خصوصی و دولتی بستگی دارد. یکی از نکات قابل‌توجه در مورد RIGI این است که این طرح توسط دولتی اجرا می‌شود که رئیس‌‌‌جمهور آن به‌عنوان رئیس‌‌‌جمهوری با گرایش‌‌‌های «آنارکوکاپیتالیستی» شناخته می‌شود. این موضوع نشان می‌دهد حتی دولت‌‌‌هایی که به طور سنتی مخالف دخالت دولت در اقتصاد هستند، در شرایط خاص ممکن است به اجرای نوعی سیاست صنعتی روی آورند. با این حال، این دولت ترجیح می‌دهد از عبارت «سیاست صنعتی» استفاده نکند و به جای آن، این اقدامات را به‌عنوان مشوقهای سرمایه‌گذاری معرفی می‌کند.
آرژانتین در سال‌های اخیر با چالشهای متنوعی روبه‌رو بوده و برخی از این چالش‌ها تا به امروز نیز ادامه یافته است. عقبگرد صنعتی‌سازی و وابستگی زیاد به صادرات کالاهای کشاورزی و خام، این کشور را در برابر نوسانات اقتصادی بین‌الملل آسیب‌پذیر کرده است. از طرفی نیز نرخ فقر و شکاف درآمدی میان طبقات مختلف افزایش یافته است. درآمد فقیرترین قشر جامعه (10درصد پایین) بیشترین کاهش را تجربه کرده است. در چنین شرایطی جذب سرمایه خارجی نیازمند به‌کار‌گیری برخی سیاست‌های صنعتی است و آرژانتین در این زمینه به ارائه مشوقهای مالی و ارزی روی آورده است.
