چشمانداز ماده معدنی نیکل در اندونزی
ساخت وسایل نقلیه برقی نیازمند باتریهای خاصی است..

ساخت وسایل نقلیه برقی نیازمند باتریهای خاصی است. یکی از مواد معدنی موردنیاز برای تولید این باتریها نیکل است و همین مساله تقاضای جهانی برای نیکل را بهشدت افزایش دادهاست.
در طول یک دههگذشته، نیکل استخراجشده در اندونزی از ۴۴۰هزار تن در سال۲۰۱۳ به ۱.۸میلیون تن در سال۲۰۲۳ افزایش یافتهاست. پیشبینی میشود تا سال۲۰۳۰، اندونزی بیش از نیمی از نیکل جهان را استخراج و تصفیه کند و بهعنوان یک رهبر جهانی در زمینه تولید این مادهمعدنی شناخته شود. البته این فرآیند احتمالا هزینههای چشمگیری برای مردم و محیطزیست اندونزی بهبار خواهد آورد.
اقتصاد نیکل اندونزی جذاب است، اما در فرآیند تولید، هزینههای پنهانی وجود دارد که محاسبه نمیشوند. در مقابل، تولیدکنندگان در بازارهایی مانند استرالیا، کانادا و ایالاتمتحده با هزینههای تولید بالاتر مواجهند و در عینحال به استانداردهای سختگیرانهتری در زمینه محیطزیست و حقوق کارگران پایبند هستند. بازار هنوز هزینههای ناشی از جنگلزدایی، آلودگی ناشی از زبالهها، خشونت در محل کار و انتشار دیاکسیدکربن را در قیمتگذاری لحاظ نکردهاست، اما درخواستهایی از سوی فعالان اقتصادی برای محاسبه هزینه انتشار دیاکسیدکربن در فرآیند تولید وجود دارد.
با اینحال، بدون حسابداری دقیق کربن، شرکتهایی که امیدوارند با اتحادیه اروپا تجارت داشته باشند، واجد شرایط گواهی باتری اتحادیه اروپا نخواهند بود. علاوهبر این، شرکتهایی که نیکل اندونزی را خریداری میکنند، مشمول شرایط دریافت اعتبار مالیاتی قانون کاهش تورم آمریکا نیز نمیشوند.
تولیدکنندگان و سرمایهگذاران غربی باید ریسکهای مربوط به تامین نیکل خونین از اندونزی را مورد بررسی قرار دهند. فراتر از صرفهجوییهای کوتاهمدت، فعالان اقتصادی باید این نکته را درنظر داشته باشند که چالشهای بلندمدتی در راه است.
واکنشهای عمومی فعالان محیطزیست میتواند به آسیب قابلتوجهی به برندها منجر شود، بهویژه برای شرکتهایی که به تعهدات خود در قبال محیطزیست و توسعه پایدار افتخار میکنند. با آغاز بررسیهای دقیقتر از سوی نهادهای نظارتی ایالاتمتحده در مورد لزوم توجه شرکتها به مسائل زیستمحیطی، تولیدکنندگان ممکن است با جریمههایی بهخاطر تامین مواد اولیهای که با ارزشهای اعلامشدهشان تناقض دارد، مواجه شوند.