استخراج آب از هوا از روش‌های باستانی، مانند تورهای مه‌گیر در پرو، به سوی نوآوری‌های پیشرفته فناوری تکامل یافته است. این فرآیند که اکنون با استفاده از انرژی خورشیدی و هوش مصنوعی بازآفرینی شده است، برای مقابله با کمبود آب در مناطقی مانند نوادای جنوبی که دچار خشکسالی شدید هستند به کار می‌رود.
کودی فریزن، استاد موادشناسی در دانشگاه ایالتی آریزونا با فناوری هیدروپنل خورشیدی خود پیشگام این حوزه شده است. این پنل‌ها از انرژی خورشیدی برای راه‌اندازی پنکه‌هایی استفاده می‌کند که هوا را به داخل می‌کشد.
هوا از ماده‌ای جاذب رطوبت عبور می‌کند که رطوبت آن را جذب می‌کند. بخار آب به‌دام‌افتاده توسط انرژی خورشیدی گرم می‌شود و به گاز با رطوبت بالا تبدیل می‌شود و سپس به شکل مایع متراکم می‌شود. در نهایت مواد معدنی ضروری به آن اضافه می‌شود تا آب آشامیدنی به دست آید.
شرکت فریزن این پنل‌ها را در پنجاه کشور مستقر کرده است، از جمله در مدارسی در جنوب صحرای آفریقا و بدین ترتیب به مناطقی بدون برق یا دسترسی مطمئن به آب کمک می‌کند. هر پنل حدود دوهزار دلار هزینه دارد، عمر 15 ساله دارد، و روزانه 4 تا 5 لیتر آب تولید می‌کند.
ادغام هوش مصنوعی تولید آب را بهینه‌تر کرده و ممکن است خروجی روزانه را افزایش دهد. فریزن کاربردهای آینده برای سیستم اختراعی خود در محیط‌های صعب، مانند تولید آب در مریخ، را تصور می‌کند.
با وجود پیشرفت‌های چشمگیر در این زمینه، همچنان چالش‌هایی وجود دارد، از جمله تغییرات در تولید به دلیل شرایط آب و هوایی و میزان نور خورشید.
با این حال، این فناوری نوظهور راهی امیدوارکننده برای مقابله با کمبود آب جهانی ارائه می‌دهد. با کارآمدتر شدن و بیشتر در دسترس قرار گرفتن این دستگاه‌ها، وضعیت جدیدی در دسترسی به آب، حتی در خشک‌ترین مناطق زمین ایجاد خواهد شد.
