فراخوان برای کارگذاشتن تراشه در مغز
نورالینک، شرکت دانش‌بنیان (استارت‌اپ) متعلق به ایلان ماسک..
نورالینک، شرکت دانش‌بنیان (استارت‌اپ) متعلق به ایلان ماسک، فراخوان جذب داوطلب برای کارگذاشتن تراشه کامپیوتری در مغز انسان را آغاز کرده تا نخستین فاز آزمایش انسانی پروژه خود برای کمک به معلولان چهاراندامی را کلید بزند. این شرکت می‌گوید امیدوار است با وصل‌کردن کامپیوتر به مغز انسان فناوری جدید خود را روی افرادی که با محدودیت‌های جسمی-حرکتی شدید روبرو هستند آزمایش کند.
ایده این طرح چنین است که یک ربات تراشه کامپیوتری را در مغز داوطلبان کار می‌گذارد. این دستگاه که به واسط مغز و رایانه (BCI) شهرت دارد به افراد کمک خواهد کرد که تنها با فکرکردن بتوانند تایپ کنند یا روی صفحه کامپیوتر مکان‌نما(Cursor) را حرکت دهند. البته شرکت‌های رقیب قبلا تراشه‌های واسط مغز و رایانه را روی مغز انسان‌ها نصب کرده‌اند. با این حال، شرکت نورالینک موفق شد در ماه مه تاییدیه سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) را برای نخستین آزمایش انسانی خود کسب کند.
آن طور که شرکت نورالینک می‌گوید قرار است در فاز اول آزمایش انسانی که زمان آن ۶ سال عنوا‌ن‌شده، یک ربات طی یک عمل جراحی ۶۴ رشته انعطاف‌پذیر که از تار مو نازک‌ترند را در بخشی از مغز
که مسئول تصمیم‌گیری و عزم ما برای حرکت است کار بگذارد. در مرحله N1، این کامپیوترهای باریک‌تر از تار مو که باتری آنها به طور بی‌سیم شارژ می‌شود بنا دارند تمامی فعل و انفعالات امواج مغزی را روی یک اپلیکیشن رمزگشایی کنند و به این ترتیب نیت فرد را از این که چه حرکت جسمی موردنظرش است را برملا کنند.
شرکت نورالینک اعلام کرده در فاز اول، داوطلبانی را قبول خواهد کرد که دچار فلج چهاراندامی یا اصطلاحا کوادری‌پلژی باشند و این وضعیت برای آنها در پی سانحه و یا ابتلا به بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک ایجادشده باشد. ای ال اس بیماری است که طی آن فرد مبتلا دچار نقصان پیش‌رونده‌ای سلول‌های عصبی در مغز و نخاع می‌شود.
در حالی که قرار گرفتن نام ایلان ماسک در کنار شرکت نورالینک، به شهرت و اعتبار این گروه دانش‌بنیان کمک خواهد کرد، آقای ماسک با یک رقیب جدی روبروست که حدود ۲۰ سال روی این پروژه کار کرده و نخستین تراشه رابط میان مغز و کامپیوتر را در سال ۲۰۰۴ روی مغز یک انسان کار گذاشته است. این شرکت بلک راک نام دارد و در ایالت یوتا در غرب مرکزی آمریکا فعالیت می‌کند.
یک شرکت دیگر به نام پریسیژن نوروساینس که توسط یکی از بنیان‌گذاران شرکت نورالینک تاسیس‌شده هم در حال تحقیق و آزمایش روی پروژه‌هایی است که به دنبال کمک به افرادی است که با محدودیت‌های شدید حرکتی روبرو هستند. این شرکت هم یک نوار بسیار باریک شبیه نوارچسب را روی سطح مغز کار می‌گذارد و مدعی است که این روش آسان‌تری برای ایجاد رابطه میان مغز و کامپیوتر و خوانش نیت حرکتی فرد است. خرداد ماه امسال در خبری علمی و امیدبخش گزارش شد که یک مرد معلول به لطف کاشت وسایل الکترونیکی در مغز توانسته است فقط با فکر کردن شروع به راه رفتن کند. او که اهل هلند است، ۱۲ سال پیش در یک حادثه با دوچرخه توانایی حرکتی خود را از دست داد.
وسایل کاشته‌شده الکترونیکی در مغز، افکار او را با کمک یک ایمپلنت دیگر که در نخاع نصب‌شده، به پاهایش منتقل می‌کند؛ انتقالی که به صورت بی‌سیم انجام می‌شود. بیماران در یک برنامه بازپروری هفته‌ای چند بار، هر بار برای حدود یک ساعت، از آن استفاده می‌کنند. عمل راه‌رفتن، عضلات را تربیت می‌کند و مقداری از حرکات را حتی بعد از خاموش‌کردن دستگاه حفظ می‌کند که نشان از رشد مجدد اعصاب آسیب‌دیده دارد.
