صنایع بورسی به عنوان یکی از ارکان اصلی اقتصاد ایران، نقش مهمی در رونق تولید و رشد اقتصادی کشور ایفا می‌کنند. بر اساس تازه‌ترین آمار و گزارش‌های سازمان بورس و اوراق بهادار تهران، شرکت‌های فعال در بورس و فرابورس ایران بیش از ۴۰ درصد از ارزش افزوده بخش صنعت را ایجاد می‌کنند. این صنایع با جذب سرمایه‌های خرد و کلان، توسعه فناوری‌های نوین و افزایش بهره‌وری، به عنوان موتور محرک تولید در کشور شناخته می‌شوند. در سال ۱۴۰۳، شاخص کل بورس تهران با رشد ۲۵ درصدی همراه بوده که نشان‌دهنده اعتماد سرمایه‌گذاران به این بخش است.
صنایع بورسی در حوزه‌های مختلفی مانند پتروشیمی، فولاد، خودروسازی و معدن فعالیت می‌کنند. بر اساس آمارها، شرکت‌های پتروشیمی و معدنی به تنهایی بیش از ۶۰ درصد از صادرات غیرنفتی کشور را به خود اختصاص داده‌اند. این صنایع با افزایش تولید و صادرات، نه تنها به رشد اقتصادی کمک می‌کنند، بلکه نقش مهمی در ایجاد اشتغال و کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی ایفا می‌کنند. به عنوان مثال، شرکت‌های فولادی فعال در بورس در سال ۱۴۰۳ بیش از ۳۰ میلیون تن فولاد خام تولید کرده‌اند که نسبت به سال قبل رشد ۵ درصدی را نشان می‌دهد.
یکی از اصلی‌ترین مزایای صنایع بورسی، دسترسی آن‌ها به منابع مالی از طریق بازار سرمایه است. این شرکت‌ها با انتشار سهام و اوراق مشارکت، توانسته‌اند سرمایه‌های لازم برای توسعه پروژه‌های جدید و نوسازی تجهیزات را تأمین کنند. در سال ۱۴۰۳، شرکت‌های بورسی بیش از ۲۰ هزار میلیارد تومان از طریق عرضه اولیه و افزایش سرمایه جذب کرده‌اند. این منابع مالی به آن‌ها امکان داده تا با افزایش ظرفیت تولید و بهبود کیفیت محصولات، سهم بیشتری از بازارهای داخلی و جهانی را به دست آورند.
با این حال، صنایع بورسی با چالش‌هایی نیز مواجه هستند. نوسانات نرخ ارز، تحریم‌ها و مشکلات تأمین مواد اولیه، هزینه‌های تولید را افزایش داده و سودآوری این شرکت‌ها را تحت تأثیر قرار داده است. همچنین، نبود شفافیت کافی در گزارش‌دهی مالی و حاکمیت شرکتی در برخی شرکت‌ها، اعتماد سرمایه‌گذاران را کاهش داده است. برای رفع این چالش‌ها، نیازمند اجرای سیاست‌های حمایتی از سوی دولت و بهبود نظارت بر عملکرد شرکت‌های بورسی هستیم.
در نهایت، صنایع بورسی به عنوان یکی از اصلی‌ترین محرک‌های رونق تولید در ایران، نقش مهمی در رشد اقتصادی کشور ایفا می‌کنند. با رفع چالشهای پیش‌رو و افزایش شفافیت و کارایی، این صنایع می‌توانند به عنوان موتور محرک اقتصاد ایران، سهم بیشتری در تولید ناخالص داخلی و ایجاد اشتغال داشته باشند. در این مسیر، همکاری بین دولت، بخش خصوصی و بازار سرمایه، کلید موفقیت خواهد بود.
