بی‌بی‌سی: حومه سئول و بعد از نیمه شب بود که احساس کردم دلم می‌خواهد کمی خوراکی بخرم و این کار هیچ مشکل نبود. درست آن طرف خیابانی که آپارتمان من قرار داشت نه یک فروشگاه بلکه سه فروشگاه بودند که ۲۴ ساعته باز بودند. فروشگاهی که رفتم بستنی‌فروشی بود. ردیف فریزر‌ها با انواع بستنی اما نه خبری از محافظ بود و نه فروشنده. همه محصولات به راحتی در دسترس بودند و صندوق خودکاری بود که می‌توانستی مبلغ خرید را پرداخت کنی. فقط باید آنچه می‌خواستم را انتخاب می‌کردم و پیش از خروج از فروشگاه پول آن را پرداخت می‌کردم. در همان خیابانی که بستنی‌فروشی بود فروشگاه‌هایی هم بودند که لوازم تحریر، غذای سگ و گربه و حتی سوشی می‌فروختند. همه آنها بدون فروشنده بودند و هیچ نشانی از مأمور و محافظ هم در کار نبود.
چندین دهه تولد نوزادان کمتر و افزایش دستمزد‌ها باعث روی‌آوردن به فروش خودکار شده است. کره جنوبی کمترین میزان زادآوری و تولد (تعداد فرزندان هر زن در دوران زندگی) را در جهان دارد که در سال ۲۰۲۳ به ۰/۷۲ رسید و سال گذشته با اندکی افزایش 0.75 شد. برای ثابت‌ماندن میزان جمعیت میزان زادآوری و تولد باید حداقل 1/2 باشد که کره جنوبی آخرین بار در سال ۱۹۸۲ به این میزان رسیده بود. این آمار نشان می‌دهد تعداد افرادی که وارد بازار کار می‌شوند کاهش پیدا کرده است و همچنین از سال ۲۰۰۰ حداقل دستمزد هم مدام افزایش پیدا کرده است.
صاحبان کسب‌و‌کار مانند کیم باید حدود ۷ دلار در ساعت به کارکنان خود بپردازند. کیم می‌گوید: «دلیل اصلی اینکه من فروش خودکار و بدون فروشنده را انتخاب کردم افزایش حداقل دستمزد بوده است. دو راه برای رویارویی با این وضعیت وجود دارد، استفاده از روبات یا فروش خودکار و اتوماتیک و فروش بدون حضور فروشنده».
به کار گرفتن روبات‌ها نیاز به پول و فضای بیشتری دارد و به همین دلیل او فروش خودکار بدون فروشنده را انتخاب کرده است. برخی می‌گویند نسل جدید نیروی کار تمایلی به انجام کارهایی که به «سه‌بعدی» معروف شده ندارند. کارهایی که کثیف، خطرناک و سخت و طاقت‌فرسا باشند. چنین کارهایی شامل کار بدنی در تولید، کشاورزی و اکنون کار در بخش خرده‌فروشی می‌شود که کارهای نامطلوب تلقی می‌شوند.
چو یونگ هون می‌گوید: «نسل جوان تلاش می‌کند در شهرهای بزرگ زندگی کند… . آنها می‌خواهند کسب‌و‌کار مورد علاقه خود را راه بیندازند و سرمایه‌گذاری کنند و به کارهایی با دستمزد‌های بالا و فناوری‌های پیشرفته دست پیدا کنند. ما باید با کمبود نیروی کار در سال‌های آینده کنار بیاییم و بهتر است که نیروی کار محدود خود را به سوی عرصه‌هایی سوق دهیم که بیشترین ارزش را دارد».
موسسه پژوهش اقتصادی کره که موسسه خصوصی پژوهشی است برآورد می‌کند که 43% از مشاغل در کره در طول ۲۰ سال آینده در خطر جانشینی با شیوه‌های خودکار و اتوماتیک هستند. این به معنای فرصت‌های شغلی تازه برای افرادی مانند کوان مین جائه، مدیر براونی، شرکتی است که از طرف صاحبان کسب‌و‌کار‌ها مدیریت فروشگاه‌های بدون فروشنده تقبّل می‌کند. او کسب‌و‌کار خود را در سال ۲۰۲۲ و در پایان بحران کووید شروع کرد.
سرقت و دزدی کم
در کره جنوبی میزان سرقت و دزدی کم است و این هم عاملی برای موفقیت فروشگاه‌های بدون فروشنده و نگهبان است. کیم می‌گوید: «مواردی پیش می‌آید که افراد فراموش می‌کنند پرداخت کنند اما بعد تماس می‌گیرند و صورت‌حساب خود را پرداخت می‌کنند. من نمی‌دانم فروشگاه‌های دیگر چطور است اما در اینجا جوانان آنقدر احساس امنیت می‌کنند که تلفن همراه و کیف پول خود را روی میز می‌گذارند تا نشان دهند این میز را گرفته‌اند».
او قبول دارد که به دلیل چند مورد سرقت از فروشگاه‌ها ممکن است ضرر کند اما آنقدر ناچیز است که آسیبی به کسب‌و‌کار او نمی‌زند. «من هرگز آن چیزهایی که دزدیده می‌شود را حساب نمی‌کنم. من در مقیاس کلی پولی از دست نمی‌دهم چون میزان این سرقت‌ها ناچیز است. به هر حال هزینه نگهداری و حفظ پول بیش از این ضرر‌هاست و هزینه استخدام نیرو‌های حفاظتی و نگهبانی بیش از میزان ضرر‌های ناشی از سرقت‌هاست».
پیشرفت در فناوری به معنای این است که وقتی خودرو‌های بدون راننده بازار را تصاحب کند رانندگی هم از مشاغلی است که دیگر نیازی به آن نخواهد بود.
برآورد می‌شود که تا سال ۲۰۳۲ کره جنوبی نیاز به بیش از ۸۹۰ هزار نیروی کار اضافی خواهد داشت تا بتواند به هدف رشد اقتصادی ۲% این کشور در طولانی‌مدت برسد.
